του Τέλη Τύμπα από το yabasta.gr
Το κείμενο στο οποίο αποτυπώνονται οι δυνατότητες και τα όρια της αριστεράς τηςδεκαετίας του 1940 δεν είναι για έναν ιστορικό της τεχνολογίας το γενικής χρήσης και γι’ αυτό ολιγοσέλιδο “Τι Είναι και τι Θέλει το ΕΑΜ” του Δημήτρη Γληνού του 1942 αλλά το πολυσέλιδο και ειδικής χρήσης “Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα” του Δημήτρη Μπάτση του 1947. Ο οικονομολόγος Μπάτσης, γιος ναυάρχου, εκτελέστηκε το 1952 μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη. Η εξήγηση της παράλογης, ακόμη και για πολλούς δεξιούς, εκτέλεσης του Μπελογιάννη έχει αναζητηθεί από ειδικούς της πολιτικής ιστορίας σε κλειστά αρχεία. Για την φαινομενικά ακόμη πιο παράλογη απόφαση να εκτελεστεί και ο Μπάτσης, ο οποίος δεν ήταν κάποιο ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ όπως ο Μπελογιάννης, δεν χρειαζόμαστε εκτιμώ κάποιο ιδιωτικό αρχείο. Βρίσκεται στις σελίδες του δημοσιευμένου του βιβλίου, εκεί που διατυπώνεται αναλυτικά η πρόταση της αριστεράς για την διαμόρφωση ενός εθνικού δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας που θα συνδέει τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής με τις εστίες της κατανάλωσης. Εκεί δηλαδή που η αριστερά διατύπωσε τη δική της πρόταση γι αυτό που τις επόμενες δεκαετίες θα υλοποιούνταν στην εκδοχή της ΔΕΗ από δεξιές και κεντρώες κυβερνήσεις Η αιχμή του επιχειρήματος του Μπάτση αφορά αυτό που σήμερα ονομάζεται ΑΔΜΗΕ. Ακριβέστερα, αφορά την αδυναμία προώθησης ενός σχεδίου αριστερής πολιτικής για την ανάπτυξη αν δεν υπάρχει ενιαία συγκρότηση δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, αν ΑΔΜΗΕ και ΔΕΗ δεν είναι κάτι ενιαίο και αδιαίρετο, αδιάσπαστο.
Διαβάστε περισσότερα
